درخت مارولا (Sclerocarya birrea) بومی بخشهایی از جنوب آفریقاست. در گذشته این درخت خودرو و کمیاب بود، ولی امروزه کاشته میشود. درخت مارولا در دوران باستان مقدس بود و آن را با باروری و ازدواج موفق مرتبط میدانستند. گفته میشود که میوه تخمیرشده درخت مارولا موجب مستی فیلها میشود. ظاهرا فیلها نیز طعم لذیذ میوههای این درخت را بهاندازه انسانها دوست دارند.
در سراسر آفریقا از بخشهای مختلف درخت مارولا در آشپزی و طب سنتی استفاده میشود. هر میوه مارولا یک هسته قهوهای سفت با مغزی سفید و نرم دارد. معمولا روغن مارولا از همین هستهها استخراج میشود. البته میتوان آن را از پوسته بیرونی هسته نیز به دست آورد. روغن مارولا زرد کمرنگ است و رایحهای آجیلی دارد. این روغنِ سرشار از پروتئین بهراحتی جذب میشود و روغن مفیدی برای مراقبت از پوست و مو است. هزاران سال است که مردم در مناطق جنوبی آفریقا از این روغن برای مصارف خوراکی و دارویی و آیینهای سنتی خود استفاده میکنند.
بافت سبک و رطوبت زیاد روغن مارولا آن را به روغنی محبوب برای پوست، مو و ناخن تبدیل کرده است و از آن در طیف گستردهای از محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده میشود. میتوان اسانس این روغن را نیز خرید. خواص روغن مارولا بهعلت ترکیبات مفید سازنده آن است، از جمله:
اسیدهای آمینه: این روغن حاوی اسیدهای آمینهای مانند ال-آرژنین و اسید گلوتامیک است که خواص آبرسانی و ضدپیری دارند. این اسیدهای آمینه اجزای سازنده پروتئین در بدن هستند و به تنظیم هیدراتاسیون پوست و سطح pH پوست نیز کمک میکنند.
اسیدهای چرب: این اسیدها عبارتاند از اسید اولئیک، پالمیتیک، لینولئیک، پالمیتولئیک، استئاریک و میریستیک که خاصیت نرمکنندگی و مرطوبکنندگی دارند و از ترکیبات رایج در مرطوبکنندهها به شمار میروند.
آنتیاکسیدانها: قسمتهای مختلف درخت مارولا حاوی آنتی اکسیدان هستند. آنتیاکسیدانهایی مانند ترکیبات فنولیک و ویتامینهای E و C با رادیکالهای آزاد مبارزه و از آسیبهای پوستی ناشی از اشعه فرابنفش خورشید و آلودگی جلوگیری میکنند.
برچسب ها
روغنارسال دیدگاه
دیدگاه ها
آخرین مطالب
پربازدیدترین مطالب